Pada tahap yang paling asas, gejala Syringomyelia dicirikan oleh pembentukan sista (kantung berisi cecair) dalam saluran tulang belakang. Walaupun sista pada mulanya mungkin mempunyai sedikit atau tiada kesan ke atas fungsi saraf, apabila saiznya meningkat, ia memberi tekanan pada saraf yang terdapat di tulang belakang, mengakibatkan serabut saraf gagal berfungsi dengan berkesan. Tisu saraf yang terjejas boleh mengakibatkan pelbagai gejala, bergantung pada lokasi sista, yang seterusnya menentukan saraf mana yang terjejas. Tanpa diagnosis dan rawatan yang sesuai, sista boleh menyebabkan kerosakan saraf yang tidak dapat dipulihkan, serta terus membesar, menjejaskan bilangan saraf yang lebih besar kerana ia berlaku.
Varian Syringomyelia, Sindrom Arnold-Chiari, berlaku apabila sebahagian daripada bahagian bawah belakang otak (cerebellum), berkembang secara tidak normal sehingga memanjang keluar dari tengkorak dan ke bahagian atas saraf tunjang serviks (pada bahagian paling bahagian atas leher). Kecacatan ini boleh menyebabkan sista, juga dikenali sebagai syrinx dalam konteks ini, berkembang di kawasan serviks saluran tulang belakang. Ini mungkin merupakan bentuk gangguan yang sangat serius, kerana semakin tinggi pemampatan saraf tunjang berlaku, semakin banyak bilangan saraf yang terjejas.
Sindrom Arnold-Chiari dan Syringomyelia boleh menjadi agak sukar untuk didiagnosis, kerana pembentangan simptom boleh menjadi sangat berbeza. Ramai orang kekal tanpa gejala untuk jangka masa yang lama. Permulaan boleh beransur-ansur atau cepat, bergantung kepada perkembangan sista. Lokasi sista menentukan set simptom yang tepat, kerana saraf yang ditekannya akan mempengaruhi fungsi atau bahagian badan tertentu. Sebagai contoh, syrinx pada kayu atau sacral (kawasan bawah) tulang belakang mungkin menyebabkan sakit kaki, kesukaran berjalan atau inkontinensia manakala bahagian atas badan kekal bebas gejala.
Sista boleh terbentuk selepas kecederaan pada saraf tunjang, atau boleh berlaku disebabkan oleh pertumbuhan tumor. Gejala boleh termasuk kelemahan otot, kebas dan kesemutan, kesukaran untuk mengesan suhu, inkontinensia dan peluh yang tidak normal. Oleh kerana simptomnya bersifat generik dan boleh dikelirukan dengan beberapa keadaan lain, pengimejan resonans magnetik (imbasan MRI) biasanya ditunjukkan sebagai alat diagnostik. Ini memberikan gambaran yang jelas tentang saraf tunjang, membolehkan doktor mengenal pasti kehadiran syrinx, tumor atau penyumbatan tulang belakang yang lain. Apabila punca simptom telah ditemui, rawatan yang sesuai boleh dibangunkan.
Rawatan bergantung pada lokasi syrinx dan keterukan gejala yang ditimbulkannya. Pembedahan mengeluarkan atau mengeringkan syrinx tidak pernah dilakukan dengan mudah, kerana sifat saraf tunjang yang sangat halus dan akibat yang serius jika kerosakan saraf selanjutnya berlaku akibat campur tangan. Ini terutamanya kes di mana Sindrom Arnold-Chiari telah dikenal pasti kerana sista terletak begitu tinggi di dalam tulang belakang, di mana sebarang kerosakan semasa rawatan akan mempunyai kesan buruk yang maksimum. Mengeringkan sista adalah pilihan yang kurang berisiko, tetapi mungkin memerlukan pengulangan secara berkala kerana ia boleh diisi semula dari semasa ke semasa. Dengan syarat kerosakan saraf kekal tidak berlaku, melegakan tekanan yang disebabkan oleh syrinx biasanya mengakibatkan pengurangan sebahagian atau sepenuhnya gejala, memberikan kelegaan yang besar kepada pesakit.