Chiariego, znany także jako zespół Arnolda-Chiariego, odnosi się do wad w strukturze móżdżku, który jest częścią mózgu, który jest odpowiedzialny za bilansowych sterowania. W normalnych warunkach, móżdżku i niektóre części pnia mózgu, są umieszczone w karbowanym przestrzeni w kierunku dolnej przedniej części głowy. Ta przestrzeń jest nieco powyżej otworu potylicznego. W przypadku móżdżku znajduje się pod otwór wielki kości potylicznej, jest znany jako Chiariego.
Ta wada rozwija ze względu na przestrzeń jest mniejsza niż zwykle. W takim przypadku móżdżku i pniu mózgu przemieszczać się w dół. Ta anomalia wywiera nacisk na móżdżku, jak również do pnia mózgu, który wpływa na funkcje sterujące tych narządów. To także powoduje zablokowanie płynu mózgowo-rdzeniowego.
Istnieje wiele przyczyn zespołem Arnolda-Chiariego. Niektóre z nich mają znaczenie następujące:
Podczas większości okolicznościach wada jest wrodzona; również może rozwinąć się w późniejszym życiu. W dorosłym życiu, Chiariego rozwija się, gdy zbyt dużo płynu mózgowo-rdzeniowego do kanalizacji z klatki piersiowej lub okolicy lędźwiowej kręgosłupa. Może się to zdarzyć z powodu urazu, zakażenia lub są narażone na działanie szkodliwych toksyn i chemikaliów.
Osoby cierpiące na tej wady rozwojowe ból doświadczenie w szyi, problemy z ich równowagi, drętwienie nóg i rąk, osłabienie mięśni, zaburzenia widzenia, zawroty głowy, problemy podczas połykania, utrata słuchu, szum w uszach, bóle głowy, depresja, wymioty i bezsenność , Ponadto, osoba może mieć również problemy z koordynacją rąk i umiejętności motorycznych.
Objawy mogą zmieniać się od osoby do osoby, w zależności od ilości płynu mózgowo-rdzeniowego buduje się, a poziom ciśnienia wywieranego na móżdżku, nerwów i otaczających tkanek. Początkowo nikt nie może doświadczyć żadnych objawów; jednak szereg objawów może objawiać później. W wad wrodzonych, objawy zwykle występują od urodzenia.
Operacja jest jedynym sposobem leczenia tej wady rozwojowe. Podstawowa wada Chiari surgeryinvolves co więcej miejsca w dolnej części przedniej części czaszki, tak, że może spoczywać bez móżdżku popychając rdzenia kręgowego i pnia mózgu. Ta dodatkowa przestrzeń uzyskuje się przez usunięcie małej części u podstawy czaszki, który jest obecny w mięśnie szyi, a także przez usunięcie pierwszego kręgu. Gdy to podstawowa operacja jest wykonana, zauważą poprawę objawów.
W tym momencie, operacja jest jedynym sposobem, w celu skorygowania tej wady strukturalne i uniknąć uszkodzenia kręgosłupa i ośrodkowego układu nerwowego. Czasami więcej niż jedna operacja może być wykonywana w leczeniu tej choroby.
W przypadku dorosłości Chiariego, posterior fossa chirurgiczna dekompresja jest sposobem leczenia tej choroby. W tej operacji wady rozwojowe Chiari, nacięcie jest wykonana z tyłu głowy ma. Część kręgosłupa jest również usuwana, w czasie. Zabieg ten jest wykonywany przez neurochirurga, który można wykorzystać do elektrokoagulacji migdałki móżdżku mniejsze.
Spinal laminektomia jest inny rodzaj operacji w celu skorygowania wady rozwojowe. W tej procedurze chirurgicznej łukowa kostny dach kanału kręgowego, znany jako blaszki jest usuwany. Przyczynia się to do zwiększenia rozmiaru kanału kręgowego, zmniejszając tym samym nacisk na nerwy i rdzeniu kręgowym.
Jeśli niemowlę cierpi na wodogłowie, początkowo bocznik jest wprowadzany do spuszczania płynu z nadmierną i łagodzenia presji na mózgu i innych struktur. Czasami wodogłowie jest poddawany obróbce za pomocą procedury znanej jako trzeci ventriculostomy. Procedura ta dotyczy wykonania perforacji w podłodze III komory, aby poprawić przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego jest.
Operacja może pomóc doprowadzić do znaczącej poprawy objawów. W większości przypadków dzieci, prawie 50 procent z objawów są eliminowane.