Chiari Misvorming Surgery

Chiari misvorming, ook bekend als Arnold Chiari-syndroom, verwijst naar een defect in het cerebellum structuur, die een deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor de opstelling control. Onder normale omstandigheden, het cerebellum en bepaalde delen van de hersenstam liggen in een ingesprongen ruimte naar het onderste voorste deel van de schedel. Deze ruimte is iets boven het foramen magnum. Als het cerebellum ligt onder het foramen magnum, is het bekend als chiarimisvorming.

Deze misvorming ontstaat als gevolg van de ruimte kleiner is dan normaal. Wanneer dit gebeurt, de kleine hersenen en hersenstam naar beneden bewegen. Deze afwijking oefent druk uit op het cerebellum en de hersenstam, die de functies die deze organen controleren beïnvloedt. Het veroorzaakt ook verstopping van de cerebrospinale vloeistof.

Oorzaken van Chiari Misvorming

Er zijn veel verschillende oorzaken voor Arnold-Chiari syndroom. Sommige van deze zijn als volgt:

Tijdens de meeste gevallen, de misvorming is aangeboren; het kan ook later in het leven. In de volwassenheid, Chiari misvorming ontstaat wanneer te veel hersenvocht afvoerleidingen van de thoracale of lumbale regio van de wervelkolom. Dit kan gebeuren als gevolg van letsel, infectie of worden blootgesteld aan schadelijke stoffen en chemicaliën.

Symptomen van Chiari Misvorming

Mensen die lijden aan deze misvorming ervaring pijn in de nek, problemen met hun evenwicht, gevoelloosheid in de benen of armen, spierzwakte, problemen met het gezichtsvermogen, duizeligheid, problemen tijdens het slikken, gehoorverlies, oorsuizen, hoofdpijn, depressie, braken en slapeloosheid . Daarnaast kan de persoon die ook problemen hebben met de hand coördinatie en fijne motoriek.

De symptomen kunnen variëren van persoon tot persoon, afhankelijk van hoeveel cerebrospinale vloeistof opbouwt en het drukniveau op de kleine hersenen, zenuwen en het omliggende weefsel wordt uitgeoefend. In eerste instantie kan een persoon geen symptomen; echter kan een aantal symptomen later manifesteren. In aangeboren misvorming, symptomen zijn meestal vanaf de geboorte aanwezig.

Het behandelen van Chiari Misvorming

Chirurgie is de enige manier om deze afwijking te behandelen. De basis Chiari malformatie surgeryinvolves waardoor meer ruimte in het onderste voorste deel van de schedel, waardoor het cerebellum rust kunnen duwen het ruggenmerg en de hersenstam. Deze extra ruimte wordt bereikt door het verwijderen van een klein deel aan de basis van de schedel die in de nekspieren en door het verwijderen van een eerste wervel is. Zodra deze fundamentele operatie wordt uitgevoerd, zal de persoon verbetering van de symptomen opmerkt.

Momenteel is chirurgie de enige manier om deze structurele defecten te corrigeren en om schade aan de wervelkolom en het centrale zenuwstelsel te voorkomen. Soms kunnen meerdere operaties moeten worden uitgevoerd om deze aandoening te behandelen.

In het geval van de volwassenheid Chiari misvorming, fossa posterior decompressie chirurgie is de manier om deze aandoening te behandelen. In deze Chiari misvorming ingreep wordt een incisie gemaakt aan de achterkant van het hoofd. Een deel van de wervelkolom wordt ook verwijderd, soms. Deze operatie wordt uitgevoerd door een neurochirurg die elektrocauterisatie zal gebruiken om cerebellaire tonsillen verkleinen.

Spinale laminectomie is een ander type operatie om de misvorming te corrigeren. In deze chirurgische procedure, de benige gebogen dak van het wervelkanaal, bekend als de lamina, wordt verwijderd. Dit helpt om de omvang van het wervelkanaal verhogen, waardoor de druk op de zenuwen en het ruggenmerg verlichten.

Wanneer een kind lijdt aan hydrocefalus, aanvankelijk shunt wordt ingebracht weglopen overmatig fluïdum en ontlasten de hersenen en andere structuren. Soms wordt hydrocefalie behandeld met behulp van een procedure die bekend staat als derde ventriculostomie. Deze procedure is het maken van een perforatie in de vloer van de derde ventrikel om te helpen bij het verbeteren stroom hersenvocht's.

Chirurgie kan bijdragen tot significante verbetering van de symptomen. In de meeste gevallen pediatrische bijna 50 procent van de symptomen zijn geëlimineerd.